Cinsandouts

Het Egeltjesbedrijf

Het is alweer enkele maanden geleden dat ik op een zaterdagmiddag in huis aan het rommelen ben. Gedurende de middag merk ik dat ik al een hele tijd nog geen kind om me heen heb gezien. Manlief hobbyt graag in zijn schuurtje en broer en zus zijn dan vaak wel een tijdje bij hem, maar eigenlijk nooit twee uur achter elkaar. Met koffietijd komen er twee super blije kinderen binnen. Er is namelijk een nieuw bedrijfje is geboren!

Al struikelend over de woorden vertellen ze mij dat ze een bedrijfje zijn gestart. Ze zijn tenslotte al bijna zeven….. Een egeltjesbedrijf nog wel! Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Ik ben dol op egeltjes. Super schattige diertjes. Tussen alle zinnen door, wordt het me duidelijk dat ze van schijven hout egeltjes maken. Als ik het goed begrijp, werkt het als volgt: Broer pakt een schijf hout van een boomstam. Zus haalt met een hamer en beitel de barst eraf. Zus zet met merkstift stippen op de zijkant. Broer boort gaatjes op de plaats van de stippen.  Zus knipt satéprikkers door de midden en plaatst deze in de voorgeboorde gaatjes. Broer controleert of alles klaar is. Zus legt de ‘finishing touch’ door het egeltje een gezichtje te geven. Ik vind het briljant. Nu komt het zakelijke gedeelte. De prijs bepaling. Broer en zus zetten hoog in. Ze gaan voor de twintig euro per egel. Ik geef aan de prijs wat aan de hoge kant te vinden. Ze zakken naar tien. Ik geef aan dat ze bij tien euro waarschijnlijk twee egels verkopen. Opa’s en oma’s geven uiteraard tien. Twee paar grootouders, dus twee egels, dus twintig euro. Ze willen er meer dan twee verkopen en dus gaan ze voor vijf. Er komt een hoop serieus werk bij kijken, dus vijf euro lijkt mij ook een mooie prijs. De eerste egels worden al snel verkocht. Het is zelfs een moment zo, dat de vraag groter is dan de productie. Maar afgelopen week is deze achterstand, na enkele maanden, eindelijk weggewerkt. Inmiddels zijn er zes egels geproduceerd en verkocht. Dochterlief komt naar mij toe. Of ik de egeltjes op mijn telefoon ‘opline’ wil zetten. Ik vraag of ze misschien ‘online’ bedoelt. Ja, dat bedoelt ze. En dus aan mij de schone taak om hun bedrijf te promoten. Na wat wikken en wegen, gekibbel en gekreun van broer en zus is de naam van het bedrijf er. Ik maak direct een mailadres voor het bedrijf aan. En dus…..BESTEL NU uw prachtige houten egel voor in huis of in de tuin bij Het Egeltjesbedrijf! Als hangend of staand exemplaar te verkrijgen! Mail uw bestelling naar: hetegeltjesbedrijf@gmail.com. Betaling dient te geschieden bij aflevering.

Vrijheid blijheid

Begin mei gaat bij ons de vlag een keer extra uit. Als het aan de blijdschap van de eigenaresse zal liggen, zal de vlag er behoorlijk op los wapperen. Ik krijg over anderhalve week namelijk een stukje vrijheid terug. En ik kan je vertellen…ik kijk er behoorlijk naar uit. Wat betekent vrijheid voor mij? Als je deze vraag aan mij stelt in relatie tot de oorlog en de 75 jaar vrijheid die binnenkort wordt gevierd, zou ik hier geen goed antwoord op kunnen geven. Mijn enige ervaring met beperking in vrijheid is, tot enkele weken geleden, het hebben van twee schatten van kinderen. Maar van hun word ik, als we niet 24 /7 bij elkaar in huis zitten en ik geen thuisonderwijs hoef te bieden, erg blij en zij zijn toch meer een keuze geweest.

Inmiddels bevinden we ons in de zevende week van de ‘intelligente lockdown’ en die gaan met ups en downs. Ik mis de vrijheid om samen met vrienden te zijn, om met ze te praten, te lachen. Ik mis de vrijheid om uitgebreid te winkelen, en daarbij te treuzelen over het wel of niet doen van een bepaalde aankoop. Ik mis het ook om een vakantie te plannen en om daar naar uit te kijken. Maar eigenlijk vind ik dit gemis allemaal maar relatief. Ik heb last van deze beperkingen in vrijheid, maar er zijn geen grote zorgen. Geen financiële zorgen en tot nu toe geen zorgen om de gezondheid van dierbaren. Zorgeloosheid blijkt een belangrijke voorwaarde voor vrijheid. Ik mis dan ook de vrijheid om onbekommerd aan het werk te gaan. Na de meivakantie ga ik weer klassikaal lesgeven, en ja dat vind ik wel een beetje spannend. Ik ben een beetje bang om ziek te worden. Maar ik denk dat veel werkende mensen dat al weken ervaren. Misschien voelde het in de oorlog ook zo. De voortdurende onzekerheid, de spanning, waar je niet aan ontkomt. De oorlog duurde jaren. Hoelang de beperkingen en de onzekerheid voor ons nog zullen duren, is onduidelijk, maar ik ga niet uit van jaren. Door de afgelopen weken weet ik nu beter wat vrijheid voor mij betekent. Vrijheid levert blijheid. En daarom gaat over anderhalve week dus die vlag uit en zal hij naar hartenlust wapperen. Voor een stukje terug verkregen, en door mij nog meer gewaardeerde vrijheid…….hup naar school met die lieve schatten.