Wat was je mooi
Terwijl mijn man en ik op wandelavontuur zijn, zie ik hem zitten. Een lange verlangende zucht ontglipt me. Hij is van alle gemakken voorzien. Hij bezit een half open tent om in de luwte te kunnen zitten. Een grote tent met een veldbed om in te slapen. En nog een derde klein tentje. De functie van het derde kleine tentje is mij onbekend, maar als ik net als hem ben, weet ik mij daar, net als hem, vast raad mee. Want op een dag wil ik net als hem zijn. Net als hem, een visser met drie tenten aan de waterkant zijn.
Het is een droom die ik al jaren koester. Iedere keer als ik een visser ontspannen aan de waterkant zie zitten, droom ik ervan om ook visser te zijn. Er lijkt mij niets mooiers dan op een mooie dag, in een heerlijk rustige omgeving, tussen wuivend riet, een warme kop thee in mijn handen, vers gezet op mijn wankele 1-pits brander, op een comfortabel stoeltje naar een dobber in het water te turen. Onderwijl word ik vergezeld door het mooiste vogelgeluid, het gesnater van een paar eendjes die iets verderop op het water dobberen en misschien zelfs een voorbij huppelend konijntje. Verder hoef ik dan even helemaal niets te doen, geen moeder, vrouw, huisvrouw, juf of iets anders zijn. Alleen maar ik met mezelf. Afgewisseld door heerlijke tukjes op het veldbed in mijn tentje en versnaperingen uit de koelbox of van de barbecue. Terwijl ik al wandelend wegdroom, spreek ik mijn verlangens hardop uit. Naast me hoor ik een grinnik en de vraag of ik soms zonder aas of haakje ga vissen ofzo, want wie moet de vis eraf halen als ik iets vang? Vervolgens zegt hij nog even nonchalant lachend dat hij mij binnen een uur verveeld en eenzaam terug verwacht….. Vaarwel prachtige droom, wat was je mooi.