Op berenjacht, grommm….

Het eerste wat ik denk als ik hoor van de zogenaamde berenjacht is: Wat stom, wie vindt dít nou leuk?! Het tweede wat ik denk is: Gaan we nu mensen en kinderen de straat op lokken?! Het derde wat ik denk is: Hier ga ik dus echt niet aan mee doen!! Wat kan een mens er volledig naast zitten…

Zoals je tussen de regels door kunt lezen, zit ik blijkbaar in een ietwat mindere periode van het thuis verblijven. Nadat de berenjacht in Nederland gelanceerd is en ik mijn afkeurende mening daarover heb gevormd, mogen mijn kinderen mij vergezellen tijdens een autorit door de dorpen. Ik mag wat schoolspullen bij leerlingen thuis brengen. Als we net op weg zijn, mompel ik tegen de kinderen tussen neus en lip door, dat ze eventueel, en enkel en alleen als ze het leuk vinden, kunnen kijken of er her en der heel misschien een knuffelbeer achter het raam staat bij mensen. Heel vreemd, waar je normaal wel eens drie keer om hun aandacht moet vragen, krijg ik nu direct gehoor. Ze vragen vol interesse waarom er beren achter het raam staan. Waarop ik antwoord dat er mensen zijn die denken dat kinderen het leuk vinden om beren achter een raam te zien. Nou, en of ze dat leuk vinden! Direct wordt er begonnen met het tellen van beren. Broer houdt de rechterkant in de gaten. Zus de linkerkant. Ik word meerdere malen uitdrukkelijk verzocht om vooral toch niet te hard te rijden, omdat ze anders de beren niet goed kunnen tellen. Met mijn eerste gedachte, de gedachte dat een berenjacht niet leuk zou zijn, zit ik er blijkbaar faliekant naast. Ook mijn tweede gedachte blijkt al snel ongegrond. Gedurende de week zie ik af en toe een vader of moeder met kinderen voorbij lopen die op berenjacht zijn of zie ik reikhalzende kindernekjes op de achterbank van een auto in slakkengang. Tja en dan mijn derde gedachte: Hier doe ik niet aan mee! Vandaag gaan we wederom met de auto ergens naartoe. Daar ga ik dus weer, als een slak door het dorp, broer telt rechts, zus links, twee blije kindjes die aan het einde van de rit triomfantelijk hun getelde beren aan mij mededelen. Wat kan een mens er, gelukkig maar drie keer op rij, volledig naast zitten.